Tijdens haar residentie bij het Cool Clay Collective werkte Kiki Lamers aan een serie grote keramische bustes met losse onderdelen zoals armen en attributen. Ze gebruikte mallen om sneller basisvormen te maken en richtte zich op de glazuurafwerking, een techniek die ze verder wilde verdiepen. Ondanks haar ruime ervaring met keramiek zocht ze samenwerking met experts voor technisch advies over assemblage, glazuurtesten en stookprogramma’s. De residentie bood haar de ruimte om te experimenteren en haar werkwijze verder te ontwikkelen.